Is dat ook Creatief Beheer, zult zich dan nu misschien afvragen? Nee, beste mensen. Ook dat niet. Het is gewoon een verwarmingelement dat parmantig naast onze nieuw aangelegde bloemperkjes is neergelegd door de wind. De wind nam haar mee en toen is ze pardoes in het Proefpark beland.

Maar dat kan toch niet, zult u misschien zeggen. De wind kan zo'n ding onmogelijk meenemen. Veel te zwaar. Ja, daar geven we u gelijk in, onwaarschijnlijk is het zeker.

Waarop u als, logisch redenerend mens, misschien denkt dat het een overgebleven bouwrest is, aangezien het Proefpark grenst aan een blok nieuwbouw waar de afgelopen maanden druk aan is gewerkt.

Dat dachten wij ook, want er liggen nog veel meer bouwresten verspreid over het veld en langs de kant, tussen de paadjes en de perkjes. Toch is het niet zo.

Want wij hebben het zelf gevraagd aan de bouwopzichter. Die vertelde ons dat het niet zijn spullen waren. Hij is allang klaar met bouwen. Sommige huizen waren zelfs al opgeleverd. Nee joh! Misschien zijn dat dingen van de nieuwe mensen die er zijn komen te wonen, die kunnen hun bouwafval nergens anders kwijt. De Gemeente zou er volgens hem gewoon een container moeten neerzetten. "Je moet sowieso bij de Gemeente zijn", zei hij.  "Kijk maar, het zijn straatstenen. En de Gemeente is bezig om daar een straat te maken."

Die zou je daar inderdaad voor moeten bellen, zult u nu zeggen. Dat deden we. De Gemeentelijke Klachtenlijn hebben we helaas zonder succes geprobeerd, beste mensen. De Klachtenlijn wist aan de telefoon al niet waar de Hudsonstraat lag, dus waarschijnlijk hebben ze inmiddels het verkeerde veld opgeruimd. Wat natuurlijk niet verkeerd is, maar wel jammer voor ons.

Ach. We zien het maar als een natuurwonder en wachten gewoon tot de natuur weer ingrijpt. De wind heeft alles gebracht, ze zal het ook wel weer wegwaaien. 

Natuurlijk niet! We doen het nog liever zelf. Maar waarom is het zo moeilijk voor de verschillende partijen om zich verantwoordelijk te voelen?