Ik heb iets met droogbloemen, het klinkt erg suf en stoffig die dorre jaren 70 boeketten in oasis vol met stof en spinrag en verkleurd door de zon. Het herinnerd mij aan vroeger toen ik als jongetje van 10 in de zomervakantie naar mijn oom fietste een dorp verderop.

Het was altijd stralend weer en warm. Mijn oom, die invalide was, had een akker waar hij velden met droogbloemen kweekte in allerlei kleuren. De bloemen moesten s'ochtends geplukt worden. De onderste bladeren werden verwijderd en ze werden in een krant gewikkeld en aan het plafond van de zolder opgehangen om te drogen. De krant was denk ik bedoeld tegen verkleuring door het licht en om de stelen recht op te lagen drogen.

Na een aantal weken waren de bloemen voldoende gedroogd om verwerkt te worden in boeketten en bloemstukjes. Vaak werden ze verwerkt in een pot die aan de buitenkant ingelegd was met schelpen. Die potten maakte een andere oom.