Het leuke eraan was dat de handleiding weinig overeen kwam met de werkelijkheid. Zo konden we er zelf een draai aan geven. Daarnaast hebben we ook een haspel van de naast gelegen bouwbedrijf verkregen. Deze konden we mooi gebruiken voor een overloop naar de klimtoren. Dit zorgt voor extra spanning. Helaas zat het weer niet helemaal mee. Door de regen ontstond er een behoorlijke modderpoel. Dit zorgde ervoor dat ik faliekant onderuit ging.

Ach, van een beetje modder ga je niet dood. Ennes had nog het meeste pijn, pijn in zijn buik van het lachen. Naarmate ons meesterwerk vorderde werd de belangstelling steeds groter, steeds meer kinderen begonnen zich rond ons te verzamelen. En een enkeling wilde als proefkonijn alles uitproberen. Later stonden alle kinderen op de toren. Ze vonden het prachtig en erg mooi. Gelukkig maar…missie geslaagd.